Posts

Showing posts from August, 2022

A long-lost half

Image
  You know what loss is It's when a girl fall in love  With someone who has loved before  So hard that it made him detached  From the world that once seemed so wonderful  And put against him a colorless world  Where life seems dull  And no beauty catches his attention  When living becomes a matter of breathing only  Where someone despite of all the best efforts  Losses somebody  And fails to get trust  Or even worse when a person is rejected  For not being enough Or not financially stable, or just because  He chose his career before the girl he loves Or been betrayed  Cause the other person could provide better  To the girl he wants to make his The girl he thought would be there  In all the ups and downs  The girl he dreamt about every night And loved so much that  She becomes his world His every thought begins with her Suddenly he thinks not less about life but more about her  And how to...

بادل ڙي بادل

Image
   بادل ڙي بادل تون جو پاڻ کي خالي ڪرين ٿو ٻڌا۽ ڀلا توکي ان سان ڇا ملي ٿو                    ڊگھو رستو طئي ڪرين ٿو                    صبر جا گھٽ ڀرين ٿو                     بنجر زمين کي پاڻ ارپي                    وري سفر نئون شروع ڪرين ٿو                    ٻڌا۽ ڀلا توکي ان سان ڇا ملي ٿو  ڇا تون بہ پکيئڙن جا سريلا گيت ٻڌڻ گھرين ٿو  ڌرتيءَ کي دلھن جيان سينگارڻ گھرين ٿو  يا مور جو رڪس ڏسڻ گھرين ٿو  پاڻ ارپي وجود پنهنجو  نيون اميدون ، امنگون ڏيئين ٿو  نہ رڪين ٿو   نہ ٿڪجين ٿو  ڇا تون ڌرتيءَ سان محبت ڪرين ٿو                     امر بڻائي محبت پنهنجي                     ڪيڏو نہ ساڙ ڏيارين...

ڪلھ رات ڏٺو مون

Image
 ڪلھ رات ڏٺو مون تارن ھيٺان  الائجي ڇا سوچي پيو الائجي ڪنھن جي ياد م ھن جي مک تي مرڪ آئي  مرڪ جھڙي گلزار ۽ ھن جي اکين جي اھا چمڪ مونکان وسري نٿي ۽ ھن جا گھنڊيدار وار اھا پراسرار شخصيت  سادہ ۽ گھري خاموش لب ۽ ڳالھائيندڙ اکيون ھن جي شخصيت جو جادو مون تي  اڃان ٿي ئي رھيو ھو  جو ھڪ نظر وري ان تي پئي  ھن دفعي مون ڇا پئي ڏٺو مرجھايل چھرو آليون اکيون ۽ اھا مسڪراهٽ جا سوير ڏٺم سا ڪاڏي وئي ھاڻ ھاڻ ئي تہ ھن کي خوش باش جوان ڏٺم ھي سوچن م گم ، مرجھايل چھرو مونکان سڃاڻجي نٿو ھي ڪير آھ ڪٿون آيو ھن کي ايڏيون سوچون ڇا ورثي م مليون يا تقدير کان يا ڪمايون اٿئين  ھو خوشي بہ ڪمائي سگھي پيو ھن غمن جو ئي انتخاب ڇو ڪيو ھا ! ضرور ھو معصوم دل رکندڙ ھوندو ھا ضرور !  ھن محبت ڪئي ھوندي ھن جو دل بہ ٽٽو ھوندو پر خبر ناھي ڇو مونکي اھڙن ماڻھن سان ھمدردي ناھي ٿيندي مونکي تہ انھن سان رشڪ ٿيندو آ آخر درد ئي تہ عام انسان کي باصلاحيت بنائڻ جي سگھ رکي ٿو ۽ ڀلا محبت جھڙو درد ٻيو ڪو ھوندو تڏھن ئي تہ مولانا روم کان وٺي سچل، سامي ۽ اقبال  سڀ محبت جا پرچارڪ رھيا پو۽ ڇو نہ محبت جا...