Posts

Soliloquy

Image
             The void I feel inside  Hollow and shady Killing me inside out I discern  Will make no sense  To any  Thus words must kept aside  But will I ever be free  From intenseness  The ill demeanor   I have came across  The betrayel, abandonment   tears shedding reminiscences    Are haunting   Making me begrime   As if wanting to cremate    And then this crawling loneliness   Like fire slowly catches    And shackle    It has fasten me   Making the resistance impossible   Demands no further tug   Whilst the creeping pain that gnaws    And fumbles   Has shaken my core   Also gave the strength to endeavor   All the pinnacle, Fence, and   Barriers within and out   Understood that   Being lonely will get you out   From distorted truth   Because then and only then    you'...
Image
 نہ حرث مال و دولت کا نہ خواب سجائے محلوں کے نہ پریوں جیسی دکھتی وہ  نہ زلف اس کے اسیری  نہ نین مقناطیسی ہیں نہ چال میں اس کی لچک کوئی  پھر بھی دل کو بھائی ہے  وہ لڑکی عجب کہانی ہے ہے پھولوں سے پیار اسے مسکرانہ جس کی عادت ہے کس خوبی سے چھپائے وہ غموں کو جیسے ہو نہ آشنا زمانے سے نہ رنج و ١لم کی بات کرے نہ مسیحا بننا چاہے  وہ لڑکی ہوائوں جیسی ہے چھو کے تن کو گزرے جب اک راحت سی دے جائے   فرزانہ شاھ #UrduPoem
Image
 ھا یاد ایندا گڏ گذاريل ڏينهڙا دوستن سان گپ شپ ۽ ڪيفٽيريا جي چانھ ڪلاسز گسائڻ ۽ سپلي ڪي چار اٺ ۽ ياد ايندا اھي به جن ڏيکاريو زندگيءَ جو نئون رخ استاد ۽ ڪتاب وبا جي دور جا آنلائن ڪلاسز اسڪرين ريڊنگ ۽ اسائنمنٽ آ ياد ۽ سار جو تعلق عجب ھڪ بي مندائتو ملڻ  ٻيو ساڻ اداسي اچڻ ڪالھ مليا سين ٿي جن سين ھر ھر کھل ڀوڳ چرچا ۽ رانديون رسڻ سالن جو ساٿ ڄڻ پل ڀر لڳڻ ٿو ڏيکاري وقت به ڪيئي رنگ  خوشي ، غمي،ڪامراني ۽ جدائي جو رنگ انڊلٺ وانڱ اسين به شال رنگن سان دوستي سکي پئون ملڻ ،سمائڻ ھڪ بڻجڻ ھنر ڪي ٻه چار پرايون ~🖋️فرزانہ شاھ #SindhiPoem
Image
 ڇو نه عھد ڪو دھرائجي ڇو نه ياد ماضي جي سنھري باب مان ڇو نه ڏسان مان توکي وري ڇو نه اکڙيون ملائي مسڪرائجي ڇو نه اچين تون وري ڇو نه ڏيئو ڪو جلائجي آسن امنڱن جو جو روشن ڪري من اندر ميرائي کي ڇو نه تون جھڙو ھجي  تون به ته سويرو آڻيو ھو ڇو نه ڇڏي لاحاصل خواھشون  ميسر تي شڪرانو ڪجي ڇو نه تنھنجو ھٿڙو وٺي غمن کي الوداع ڪجي ڇو نه اچين تون وري ڇو نه عھد ڪو دھرائجي 🖋️فرزانه شاھ  #SindhiPoem
Image
 راستہ جو محبت کو جاتا ہے، ب سے شروع لا پہ ختم ہوتا ہے۔ ب سے بے غرض، ب سے بے لوث، ب سے با وفا، ب سے با ادب، ب سے با حیا، ب سے با تدبیر، ب سے با مراد، ب سے بارآور۔ ب سے بد باطن جو ہوا، ب سے بدنصیب ہوا۔ ب سے بازی گری نہیں چلتی، ب سے پھر بخشی نہیں ملتی۔ یہاں ب سے بت تراشی بھی ہے، ب سے باخبر بن۔ بخدا بخل نہ کر، بت کدے سے نکل۔ ب سے بس چلتا رہہ، کہ لامکاں بے ماوراہ نشاں ہے۔ ب سے باشندہ محبت بن، ل سے لامکاں ہو جا۔ ۔۔۔۔۔۔🖋فرزانہ شاھ #UrduPoem
Image
 ڪيڏو مشڪل آ من اندر جي اذيتن کي بيان ڪرڻ ء ڪيڏو آسان آ اھي گالھيون چوڻ جيڪي خوشي جو سبب بڻيون ـ پاڻ تي دٻاُء ناهي وجھڙو پوندو زبان ڄڻ پاڻھي پي گالھاءيندي آ ء رھيل قصر وري اکيون پوري ڪري ڇڊينديون ھن ـ  چوندا ھن اکين جي پنهنجي الگ زبان آ ء اھا زبان ڪنهن ٻڌھڻ واري جي منتظر ناھي , منتظر آھي تـ پاڻ جھڙي ساٿي اک جي جيڪا ان جي اندر جھانڪي سڀ راز معلوم ڪري اچي ـ جينٔن ھيري جي قيمت صرف جواھر ٻڌائي سگھي ٿو ائين من اندر جا ڏک, ايذأ, چاھتون بـ صرف نظرشناس ٔي ٻڌائي سگھندو ـ ء ڪيڏا نـ خوشنصيب ھوندا اھي ماڻهو جن کي اھڙا انسان ميسر ھونداـ اھڙا انسان زخمن تي مرھم جو ڪم ڪندا آھن ء ائين ھو ٻين لاء راحت جو سبب بڻجندا ھن ٠ مگر ھتي راحت جو مطلب سمجھڻ جو آ پر ان کان پھرين اھو ڄاڻڻ بـ لازم آ تـ ھر ماڻهو لاء ان جو مطلب الگ ٿي سگهي ٿو ـ جھڙو مزاج, اھڙو نظريوــــ  فطرت جو قانون آ, انسان پاڻ جھڙي انسان جي تلاش م ھوندوآ ـ پاڻ کي ڄاڻڻ جي خواهش ازل کان انسان جي دل م رھي آهي ء ممڪن آ اھا ٔي وجھ ھجي ڪڏھن راحت ء ڪڏهن اضطراب جي ـــ بعض اوقات ڪو پاڻ جھڙو انسان راحت جي بجاء اضطراب م اضافو ڪ...
Image
       محبت راس نہیں آتی مائی       کچھ اور سکہا مجھے اب       جیسی تو ہے ویسی نہ بنا       روک لے خود کو       دنیا کب کسی کی مرضی سے چلی ہے       شرم وحیاء فقط        کتابوں ہی میں درج ہے       مخلصی، ایثار، عجز رہنے دے       مطلب پرستی کی اس منڈی میں       سچے جذبے بے مول ہی بکتے ہیں       سکھا تو خودداری مجھے       مضبوط بنا،نڈر بنا       ہنر سکھا ،علم دے       نہ ڈرا مجھے       دنیا کمزور کو کہاں جینے دیتی ہے       دیکھ تو خود کو        ذرا یاد کر       آخری دفعا تو کب مسکرائی تھی       کچھ یاد ہے؟       اچھا تو رہنے دے       خامشی کی سمجھ ہے مجھے       کیا فقط سانس لینے کو تو زندگی کہتی ہے؟       کبھی خود سے سوال کر   ...